Blasten beter bekeken

Vanmorgen is de chemo aangesloten. Het bekende oranje gif zakje dat een uurtje meeloopt en het doorzichtige zakje dat er zo onschuldig uit ziet. Deze chemokuur is sterker gedoseerd dan de vorige; deze moet dan echt de definitieve klap op de kankercellen geven. Ik krijg nu al 3 anti-misselijkheid medicijnen én druppels in mijn ogen. Dat is nieuw, je kunt rode en geïrriteerde ogen krijgen kennelijk.

De eerste uitslag van de beenmergpunctie was gunstig. Een gezond mens heeft een maximale score van 5 blasten in het bloed (dat is niet 5 stuks..maar een referentiegetal); bij mij was de score 4.

Dat is superpositief. De volgende stap is dat die blasten tot in detail ontleedt worden om zeker te stellen dat het geen latente leukemiecel is. Blasten zijn trouwens onrijpe cellen die in mijn geval uit kunnen groeien tot kankercellen.

Mijn Duitse vriendin Uschi was er ook weer vandaag. Zolang er chemo aan het infuus hangt mag ik niet van de afdeling af maar daarna weer wel. Om nou op de afdeling te blijven hangen .zo gezellig is het niet. Ik ben dus die man die altijd aan de wandel is. Tja, en soms zoekt de verpleging mij..zo ook Uschi. Zij zit al te broeden op mogelijkheden om dat gewandel straks in te perken. Heel creatief denkproces hoor... Enkelband? Misschien een vingerafdruk of gezichtsherkenning om de uitgang te openen..?

Ja zij ziet dat wel voor zich..zit toch iets in die Duitse genen denk ik als het om opsluiten gaat. Oei, beetje foute opmerking..?

Nou zo kabbelt de dag een beetje voort. Ik voel nog niet veel van de chemo gelukkig. Dat

zegt nog niets natuurlijk..op moment van schrijven hangen de gifzakjes er pas 10 uur aan, op naar de 168 uur!

Pff dat klinkt langer dan 7 dagen..we houden het dus maar bij dagen.

Me and my shadow, onafscheidelijk ..voor hoelang dit keer?