Home sweet home

Zaterdag mocht ik weer naar huis, met koorts en al. Omdat de witte bloedcellen in mijn bloed nog niet te laag waren mocht ik gaan: geen infectiegevaar; alleen reactie op de chemo. Op beide afdelingen, 9B en 9C een grote doos taartjes achtergelaten en iedereen heel hartelijk bedankt.

Zondag de hele middag voor de TV gezeten onder een dekentje: Formule 1, Voetbal en daarnaast ook nog live tracking van zoonlief die de Damloop heeft gelopen.

Deze laatste kuur had toch wel behoorlijke impact. Zaterdag en zondag niet zo prettig in mijn lijf. Maar ach, who cares, ik voel me vandaag een stuk beter. Afgelopen nacht wel giga zweetaanvallen, mijn lijf is druk doende om het gif eruit te werken.

Vanmorgen zelf naar het ziekenhuis gereden voor eerste controle. So far so good, nog niet in de dip. Dat zal woensdag wel anders zijn. Mijn lichaamstemperatuur is de hele dag al zo rond de 35 graden. Volgens de verpleegster ben ik bezig om in een reptiel (koudbloedige) te veranderen, zeker omdat mijn gezicht ook uitslag heeft...het begin van schubben aldus haar.

Vandaag mijn hoofd maar weer kaalgeschoren. Althans, Joke doet dat...liefde is....

Het haar groeit wel maar is een plukkerig gebeuren. In de 3e week na de chemo valt er weer haar uit maar niet alles. Mooie lappendeken van kale plekken, grijs en donker haar. Gelukkig staat alles mij goed!

Het eerste jaar krijg ik om de 6 weken controle op de aanwezigheid (of liever gezegd áfwezigheid) van de NPM1 variant van mijn leukemie.

Na dat jaar gaat men om de 3 maanden de bloedwaarden (met name het niveau van de witte bloedcellen) controleren. Wel fijn dat die controles zo frequent zijn...

Nog een week of 2 a 3 en dan ga ik deze blog afsluiten. Vergeet niet om tegen die tijd nog een keer te kijken want ik ga een knalfeest geven! Er komt een uitnodiging op de blog te staan ..opletten dus!