top of page

Weer thuis

  • robkokelenberg
  • 3 mei
  • 2 minuten om te lezen

2 Dagen niets geschreven... en toch was er veel om over te schrijven...


Donderdagmiddag kreeg ik de uitslag van de balspoeling. Dit keer hebben ze echt iets gevonden, de sneeuwvlok was dus inderdaad groot genoeg. Het is de Aspergillus Schimmel. Gelijktijdig kwam het bericht dat ik naar huis mocht. Heel fijn natuurlijk maar jeetje..de bloedwaarden waren nog steeds niet op het niveau dat nodig is voor ontslag en die morgen had ik nog 39 graden koorts gehad...toch was men er van overtuigd dat het zou kunnen. Wel moet ik thuis 1x per dag een infuus aangehangen krijgen met antischimmel medicatie. Die infuuszakjes krijg ik mee vanuit het ziekenhuis maar waren niet op voorraad. Daar moest ik nog op wachten.


Donderdagavond werd er een pizza bezorgd, dankjewel Helena wat lief! Ik had met Helena gesproken over eten en lekkere dingen en waar ik trek in had. Nou pizza dus! Wat een feest..maar gelijk ook een domper want de pizza werd aangepakt bij de balie en ik mocht 'm niet opeten. Men wist niet in welke keuken het was klaargemaakt, of de groente gewassen was..bla bla bla. Geen pizza voor mij dus!

Joke heeft het later aan haar vriendin gevraagd die op de andere hematologie afdeling werkt en zij zei dat dat wel onzinnig was, tƩ strict. Zeker als je iemand ook naar huis gaat sturen waar ie van alles kan eten. Maar ja...c'est la vie. Geen pizza.


Op vrijdag heeft men weer bloed geprikt en ja hoor! Uit De Dip!! Naar huis dus. De infuuszakjes waren nog steeds niet geleverd dus moest ik in het ziekenhuis blijven tot dat op voorraad was. Dat zou zaterdag of dinsdag worden. HĆ© gatver...Maar briljante ingeving.. 'kan ik niet naar huis en dan elke dag terugkomen voor het infuus (duurt 1,5 uur)?' En dat mocht! Dus vrijdagmiddag naar huis, elke dag naar de VU tot en met dinsdag. Vanaf woensdag komt de wijkverpleegkundige het infuus aansluiten thuis en mag Joke het weer loskoppelen.


Home sweet home! Zo blij mee. Mijn kamergenoot was nou ook niet eentje van lachen, lachen, lachen en zat echt de hele dag op de kamer. Je bent dus nooit even alleen. Vrijdagmiddag thuis lekker in het zonnetje geborreld met een (alcoholvrij) biertje en wat lekkers. Mijn dochter kwam thuis, Joke heeft even wat stresstraantjes gelaten van opluchting, hondje was blij, Het leven is mooi!


Truffeltje ā¤ļø
Truffeltje ā¤ļø

Ā 
Ā 
Ā 

Recente blogposts

Alles weergeven

1 opmerking


Nadia von Holzen
Nadia von Holzen
07 mei

Hi Rob en Joke, wat mooi bericht en wat fijn thuis te zijn. Ben zo blij met en voor jullie. En Truffel, tuurlijk. Liefs en geniet, Nadia PS. Blog even nu ontdekt, pas, wat mooi dat je je verhaal deelt. Bedankt.

Like
bottom of page