Zó klaar mee!

Koorts, koorts, koorts! Ik ben er helemaal klaar mee. Al ruim 1,5 week is mijn temperatuur grillig. Van heel koud en rillen (36 graden) tot heel warm (bijna 40 graden). Het begint zijn tol te eisen, ik ben erg moe en voel me lamlendig.

Vanmiddag hebben de artsen in alle wijsheid besloten om weer een CT scan van de longen te maken. Die hele kleine vlekjes die ze vorige week zagen toch nog maar eens bekijken. En inderdaad, er is iets veranderd. De vlekjes zijn wat groter geworden. Morgen gaan ze weer een longspoeling doen maar dan nemen ze ook gelijk wat weefsel weg. Ze verwachten toch dat ze daarmee kunnen vaststellen dat er een schimmelinfectie zit en welke schimmel dat dan is. De anti-schimmel pillen die ik al 4 weken slik doen in ieder geval niets.

En dan even een poep praatje...diaree. Ook fijn. Ook dat is op kweek gezet..sommige mensen hebben toch een heel leuk beroep... Gevolg hiervan is wel dat ik weer in extra isolatie lig. Dat wil zeggen dat de verpleging volledig ingepakt binnen komt, jassen aan, mondkapje, handschoenen.

Het was gewoon geen fijne dag vandaag. Mijn haar valt sinds gister ook uit. Vandaag heeft Joke de tondeuse over mijn bolletje gehaald en nu zie ik er officieel ook uit als een kankerpatiënt. Alhoewel dat verlies van haar wel mijn minste probleem is, klapt het mentaal toch wel even binnen.

Gelukkig is deze dag voorbij; weer een stapje dichter bij het einddoel.